WIELKA SOBOTA

Wigilia Paschalna jest najważniejszym świętem w kalendarzu liturgicznym. Wszystko, co powiedział i uczynił Jezus, ma sens tylko w świetle zmartwychwstania. Przez swoje Zmartwychwstanie Chrystus obiecuje wszystkim  wierzącym w Niego życie wieczne. Pierwsza część liturgii – liturgia światła – gromadzi wszystkich wiernych na zewnątrz świątyni. Tam następuje poświęcenie ognia, od którego zapala się świecę paschalną symbolizującą Chrystusa, jedyne Światło na drogach człowieka. Po wniesieniu paschału do świątyni stopniowo zapalają się w niej światła począwszy od świec przyniesionych przez wiernych na liturgię. Podczas liturgii słowa zostaje odczytanych siedem tekstów Starego Testamentu o historii Boga i Jego ludu. Po każdym czytaniu następuje psalm oraz modlitwa kapłana. Po starotestamentalnych czytaniach uroczyście wybrzmiewa hymn Chwała na wysokości Bogu. Zapalane są wszystkie świece na ołtarzu. To jest prawdziwie uroczyste świętowanie: tej nocy Jezus naprawdę powstał z martwych! Następnie odczytuje się słowa św. Pawła, który mówią, że raz zmartwychwstały Chrystus już więcej nie umrze. Później czas na uroczyste Alleluja!

Czytaj więcej: WIELKA SOBOTA

WIELKI PIĄTEK

O trzeciej po południu w Wielki Piątek wiszący na krzyżu Jezus zawołał „Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego” (Łk 23, 40-46). Po tych słowach umarł, aby dać nam życie. Od tamtej pory trzecia po południu jest godziną miłosierdzia, godziną nieskończonej miłości.

Czytaj więcej: WIELKI PIĄTEK

WIELKI CZWARTEK

Ze wszystkich dni w roku Wielki Czwartek może najbardziej poruszać. Wielki Czwartek stoi na krawędzi życia. Daje nam przebłysk tego, co najlepsze i najgorsze w byciu czułą i żywą osobą. Sprawia, że wahamy się między wielką radością i wielkim zakłopotaniem. Pierwszy wielki dzień Triduum, punkt przecięcia życia i śmierci dla Jezusa i dla nas wszystkich. W liturgii Wielkiego Czwartku wyczuwamy początek eucharystycznego świata, a jednocześnie słyszymy tupot żołnierskich butów na ogrodowej ścieżce. To jest prywatna chwila z Jezusem, który wkroczył triumfalnie do Jerozolimy. Ale to jest także zapowiedź mających nadejść kłopotów: „Jeszcze tej nocy, zanim kogut zapieje, trzy razy się Mnie wyprzesz” (Mt 26, 34).

GALERIA

Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie - Uroczyste obchody Niedzieli Męki Pańskiej

Niedziela Palmowa, zwana również Niedzielą Męki Pańskiej otwiera Wielki Tydzień, w którym chrześcijanie rozpamiętuje najważniejsze tajemnice swojej wiary. Oto Pan Jezus idzie do Jerozolimy, aby tam złożyć siebie w ofierze na odpuszczenie grzechów ludzkich.

Podczas Mszy Świętej o godz. 11.3o wspólnota parafii św. Józefa uczestniczyła w obrzędach Niedzieli Palmowej, którym przewodniczył ks. kanonik Eugeniusz Strzech. Liczni wierni zgromadzili się przed głównym wejściem do świątyni, gdzie odczytano Ewangelię o wjeździe Jezusa do Jerozolimy po czym ks. Kanonik poświęcił przyniesione palmy. Następnie wyruszyła procesja wokół świątyni. Podczas Mszy Świętej odczytano opis Męki Pańskiej, który przypomniał uczestnikom liturgii, że Jezus posłuszny woli swojego Ojca aż do śmierci oddał życie, abyśmy mieli je w obfitości. Odrzucony i wciąż odrzucany przez ludzi Jezus zawierzył się cały Bogu, który wywyższył Go ponad wszystko. Błogosławiony Król, który przychodzi w imię Pańskie.

GALERIA

Czternaście śladów na drodze do utraconego szczęścia - Droga Krzyżowa ulicami Zazamcza

W czasach, gdy nie tylko na kolorowych ulicach i wewnątrz korporacyjnych biur wszyscy wyglądają na pięknych, zadowolonych, szczęśliwych, bogatych, uśmiechniętych, ale nawet na religijnych spotkaniach słyszy się o sukcesie, zdrowiu, wielbieniu, udanym życiu małżeńskim, dostaje się recepty na najlepsze rozwiązanie konfliktów, Droga Krzyżowa wydaje się nie pasować do całej tej mozaiki.

Jaka jest jednak prawda o nas? Jesteśmy tak naprawdę przybici, mamy pokrzyżowane plany życiowe, pęknięte serce i czujemy się obnażeni i przegrani. Kto może nas zrozumieć w takim żałosnym położeniu? Jedynie Ten, który wziął krzyż. Czy w krzyżu my jesteśmy podobni do Niego, czy On do nas?

                                                                                   o. Augustyn Pelanowski

Tradycyjnie w piątek po piątej niedzieli Wielkiego Postu wyruszyła z parafialnego kościoła p.w. św. Józefa Droga Krzyżowa ulicami osiedla Zazamcze. Przewodniczył jej ks. kanonik Eugeniusz Strzech, który jak dobry ojciec prowadził wszystkich uczestniczących w tym doniosłym wydarzeniu trzymając w swoich dłoniach Chrystusowy krzyż. Za nim przemierzali poszczególne stacje Drogi Jezusa kapłani, ministranci i wierni świeccy. Trasa Drogi Krzyżowej przechodziła ulicami naszej parafii. Rozważania przy poszczególnych stacjach odczytywali ministranci, przedstawiciele grup modlitewnych oraz młodzież. Na zakończenie ks. Kanonik podziękował wszystkim uczestniczącym wyrażając swoją głęboką radość z obecności tak wielkiej liczby wiernych parafian. Na podkreślenie zasługuje fakt licznego uczestnictwa w tym nabożeństwie ludzi młodych, którzy gorliwie rozważali poszczególne stacje wsłuchując się uważnie w tekst przygotowanych rozważań.

GALERIA

UROCZYSTOŚĆ ODPUSTOWA KU CZCI ŚW. JÓZEFA

Uroczystość odpustowa ku czci św. Józefa zgromadziła w parafialnej świątyni kapłanów i wiernych, którzy przybyli na ucztę przygotowaną przez Pana. Właśnie tę myśl zaakcentował kaznodzieja i sumiasta, którym w tym roku był proboszcz parafii św. Jana we Włocławku ks. Henryk Witczak.

Proboszcz parafii św. Józefa ks. kanonik Eugeniusz Strzech na wstępie powitał wszystkich zgromadzonych parafian i gości. Przedstawiając głównego celebransa uroczystej celebracji podkreślił fakt, iż ks. Witczak przez długie lata pracował właśnie w parafii św. Józefa we Włocławku jako wikariusz. Następnie zaprosił wszystkich zgromadzonych do owocnego przeżywania uroczystości odpustowej.

Czytaj więcej: UROCZYSTOŚĆ ODPUSTOWA KU CZCI ŚW. JÓZEFA

GDZIE JA JESTEM, TAM BĘDZIE I MÓJ SŁUGA - SPOTKANIE Z SIOSTRAMI ALBERTYNKAMI

W piątą niedzielę Wielkiego Postu w parafii św. Józefa gościły Siostry Albertynki odpowiedzialne za schroniska dla osób biednych i bezdomnych we Włocławku. Podczas każdej Mszy Świętej siostra Dominka dzieliła się z wiernymi swoimi doświadczeniami w związku ze służbą osobom potrzebującym pomocy. Mówiła również o swojej odpowiedzi na powołanie, które Pan do niej skierował odnosząc się do fragmentu z Ewangelii wg św. Jana: „Gdzie ja Jestem, tam będzie i mój sługa” (J 12, 26).

Czytaj więcej: GDZIE JA JESTEM, TAM BĘDZIE I MÓJ SŁUGA - SPOTKANIE Z SIOSTRAMI ALBERTYNKAMI